Thursday, December 11, 2008

ve Melankoli...

Kucuklugumden beri ayni sey, hicbir degisiklik yok. Matah bir sey olsa neyse.

Bayram seyran bittigi zaman, kalabalik aile gittiginde, veya biz evimize dondugumuzde yani ozetle annem babam ben kaldigimda olur..

Tatilden dondugumuz zaman olur..

Askere gittigim ilk gun olmustu..

Hani gun batarken, hava yavas yavas kararirken etraf bir los olur ya.. Hava henuz karanlik degildir de lacivert-mor gibidir.. Evin isiklari yanmiyordur ama birden farkedersin ki icerisi karanliktir ve aslinda isiklari yakma zamani gelmis.. Iste oyle zamanlarda icim burulur, keyfim kacar, huzunlenirim anasini satayim.

Kendime Kayahan'dan "ve Melankoli" isimli sarkiyi armagan ediyorum.

Kucukken bu sarkinin sozlerini nedense "ve merak hali" diye anlardim.

2 comments:

Ahmet C. Toker said...

her akşam efkar basar garip gönlümü
içerken kadehleri kırasım gelir
suskun dudaklarımda sessiz bir şarkı
ah ettikçe içimden bir alev gelir

mısır said...

ben de `cok sevenlerin delimaaliii` derdim nede? no idea.

bi de anira anira `gel tanisalim aaaartiiiiiiiik` derdim.

bunla ana dilimdeki sarki sozleri' digerlerini sizin hayal gucunuze birakiyorum