Oncelikle is guc, hayat kavgasi, ekmek mucadelesi derken, yavrum gibi sevdigim, benim ic buhranlarimi, icimde kopan firtinalari yansitan biricik blogumdan uzun bir sure ayri kaldim. Bundan sonra canim blogumu boyle ihmal etmeyecegim. Ihmal edersem beni uyariniz, hatta beni rencide ediniz.
Is hayati iyi hos ama dusununce -kendi isini yapmiyorsan eger- birilerinin daha iyi bir yere gelmesinin senin uzerinde olumlu etki yaratmasi ihtimali icin calisiyorsun.
Bu derin tespitimin uzerine hipi bir edebiyatci olmaya karar verdim. Herkesin haberi olsun. Hipi olmak icin biraz cabalamam gerekecek cunku ne yazik ki yapi itibariyle huysuz, huzursuz, paranoyak vs. bir kisiyim ve hipilik icin onkosul olan birtakim ozelliklere sahip olmadigim bariz. Ama caba gosterecegim.
Edebiyatci olma kismina gelince o konuda calismalara basladim bile! Erken ronesans doneminin bircok basyapita ilham kaynagi omus onemli eserlerini okumaya basladim. Boccacco'nun Decameron'u olsun, efendime soyleyeyim, Geoffrey Chaucer'in Canterbury Hikayeleri olsun, Dante'nin İlahi Komedyasi olsun hepsini aldim. Bunlar biter bitmez ronesans eserlerine, ondan sonra aydinlanma cagina, sonra romantiklere, sonra da modern edebiyata gececegim. Metodik bir insan olarak, once altyapimi gelistirmem gerek diye dusundum. Kritiklere, yorumlara henuz girismeyecegim, haddimi bilecegim. Bu arada metodik olmak da hipilik icin uygun bir ozellik olmasa gerek, daha ziyade spontane olmak gerek sanki.
Yazinin basinda is hayati demisken, cuma gunu sirkette happy hourda viskileri arka arkaya cakarken patron soyle bir laf etti:
"Seckin, haftaya ofiste olmayacagim, yurtdisindayim.. donunce seninle bir konusalim" (ta obur pazartesiden bahsediyor)
Acaba ne diyecek adam.. belki de happy hourda fazla dagittim farkinda olmadan, o konuda uyaracak ya da maasima zam yapacak, belki de kovacak. Hayirlisi bakalim.
Is hayatiyla ilgili olarak, kendime Pink Floyd'dan Welcome to the Machine isimli parcayi armagan ediyorum. Boyle de asiyim, isyankarim.
Is hayati iyi hos ama dusununce -kendi isini yapmiyorsan eger- birilerinin daha iyi bir yere gelmesinin senin uzerinde olumlu etki yaratmasi ihtimali icin calisiyorsun.
Bu derin tespitimin uzerine hipi bir edebiyatci olmaya karar verdim. Herkesin haberi olsun. Hipi olmak icin biraz cabalamam gerekecek cunku ne yazik ki yapi itibariyle huysuz, huzursuz, paranoyak vs. bir kisiyim ve hipilik icin onkosul olan birtakim ozelliklere sahip olmadigim bariz. Ama caba gosterecegim.
Edebiyatci olma kismina gelince o konuda calismalara basladim bile! Erken ronesans doneminin bircok basyapita ilham kaynagi omus onemli eserlerini okumaya basladim. Boccacco'nun Decameron'u olsun, efendime soyleyeyim, Geoffrey Chaucer'in Canterbury Hikayeleri olsun, Dante'nin İlahi Komedyasi olsun hepsini aldim. Bunlar biter bitmez ronesans eserlerine, ondan sonra aydinlanma cagina, sonra romantiklere, sonra da modern edebiyata gececegim. Metodik bir insan olarak, once altyapimi gelistirmem gerek diye dusundum. Kritiklere, yorumlara henuz girismeyecegim, haddimi bilecegim. Bu arada metodik olmak da hipilik icin uygun bir ozellik olmasa gerek, daha ziyade spontane olmak gerek sanki.
Yazinin basinda is hayati demisken, cuma gunu sirkette happy hourda viskileri arka arkaya cakarken patron soyle bir laf etti:
"Seckin, haftaya ofiste olmayacagim, yurtdisindayim.. donunce seninle bir konusalim" (ta obur pazartesiden bahsediyor)
Acaba ne diyecek adam.. belki de happy hourda fazla dagittim farkinda olmadan, o konuda uyaracak ya da maasima zam yapacak, belki de kovacak. Hayirlisi bakalim.
Is hayatiyla ilgili olarak, kendime Pink Floyd'dan Welcome to the Machine isimli parcayi armagan ediyorum. Boyle de asiyim, isyankarim.
6 comments:
sevgili sicgin,
rencide isini yezidiye havale ettim. artik bu bloga sik sik yazarsin diye dusunuyorum.
okuya okuya edebiyatci olmak yerine bu mavi yakali isini birakip deneyim kazanmani, dunyayi dolasmani, degisik insanlari tanimani tavsiye ederim. hipi olma hayalinle de ortusen bu onerimi iyi dusun. okuya okuya edebiyat tarihcisi ya da elestirmeni olunur emma edebiyatci olunmaz. hatta gercek edebiyatcilar baskalarinin kitaplarini pek okumazlar, etkilenme olmasin diye (faulkner okumayan paul auster ornegini verebilirim sana).
hipilikle ilgili en iyi lafi da sex pistols etmis:
Murder murder murder
Someone should be angry
The crime of the century
Who shot little Bambi
Never trust a hippie!
ben hipileri severim. bence de bir dogu'ya uzanmalisin ardindan guney amerika ve daha sonra abd ve kanada ve kuzey avrupa'daki komunlerle temaslarda bulunmalisin. ismini de gokkusagi olarak degistirmen gerekebilir.
Secgin,
Rencide isini uzerime aldim seni bekliyorum..
Edebiyat isinde ise Ahmedinecada katiliyorum ama farkli bir ornekle. Biliyorsun ki ben cok iyi bir edebiyatciyim ve diger yazarlarin yazilarini, kitaplarini okumam...
Sende sadece benim yazilarimi takip et benim elestirmenim ol, mavi yakali isinden sonra gayet guzel olur ufuk acar...
Yezidi,
Rencide isini aksatmissin. Bak heif yine 1 haftadir kalem oynatmadi. Yarin Istanbula ziyarete gelio, bu sansi iyi degerlendir.
yigit'in onerisine bayildim. seckinin acilan yaninin yalnizca ufuguyla sinirli kalmayacagina inaniyorum. buyuk urk edebiyatcisi yezid'e de buradan selamlarimi iletiyorum.
Post a Comment